MIJN VERHAAL
Van kleins af aan zie ik kleuren en vormen. Deze kleuren verschijnen in mijn hoofd zodra ik namen of getallen hoor en/of zie. Tijdens deze waarneming voel ik ook verschillende emoties.
Als klein meisje was ik altijd geïnteresseerd in het onbekende. De serie “Charmed” werd grijsgedraaid en ik oefende me suf om dingen te laten zweven na het zien van de film “Mathilda” (helaas is dit me overigens nooit gelukt). Op vakantie wilde ik bij elke kerk naar binnen, en de bijzondere begraafplaatsen op. Puur om te voelen.
In mijn tienerjaren besefte ik me dat ik deze interesse en gebeurtenissen niet met iedereen kon delen. En door alle extra emoties die de puberteit met zich meebrengt was dit voor mij moeilijk te bevatten. Ik wist niet zo goed wat er met mij gebeurde en de gedachte dat ik gek aan het worden was ging wel eens door mijn hoofd.
"Hij leerde mij dat ik niet gek was"
Met mijn familie en meest hechte vrienden kon ik hier over praten. Maar uitleggen dat je van alles ziet wat een ander niet ziet is moeilijk te begrijpen. Uiteindelijk heb ik op 15-jarige leeftijd samen met mijn ouders hulp gezocht in de vorm van een medium. Bijna 2 jaar lang kwam ik daar gemiddeld een keer per week. Hij leerde mij dat ik niet gek was en dat ik kon leren omgaan met wat er met mij gebeurde. Hij gaf betekenis aan de kleuren en vormen en gaf mij handvatten zodat het niet mijn dagelijkse leven zou beïnvloeden.
Omdat ik naast het hiermee leren omgaan ook nog een hoop andere problemen had om te verwerken, werd het me allemaal iets te veel. Ik was 17 jaar en moest eerst zorgen dat ik oké werd met mezelf, voordat ik me hierin kon verdiepen. Ik liet het helemaal los (voor zover mij dat lukte), en ging genieten van mijn jeugd. Vrienden, school, uitgaan, dansen, tennissen, noem het maar op. Het bleef altijd wel aanwezig op de achtergrond, maar door de handvatten die ik had gekregen kon ik er goed mee omgaan.
"De interesse en behoefte naar het onbekende werd weer steeds groter"
Toen ik negentien werd, ging ik op buitenlandstage naar Aruba. Een halfjaar lang weg van huis en leven op een prachtig eiland. Ik leerde nieuwe mensen kennen, en ook zeker mezelf. De interesse en behoefte naar het onbekende werd weer steeds groter. De theorie die ik had geleerd, oefende ik thuis altijd op mijn moeder of zus. Maar nu had ik een schone lei. Mensen die mij totaal niet kenden, maar ik hun ook niet. Wat nou als ik ze vertel dat ik iets extra’s kan? Ik ben gaan oefenen op mijn nieuwe vrienden. En met oefenen bedoel ik met zijn tweetjes op een strandbedje onder de sterren zitten en proberen uit te leggen wat ik zie en voel als ik de kleuren in hun naam zie. Dit is één van de meest bijzondere ervaringen in mijn leven geweest. Door te beschrijven wat ik zag en wat ik erbij voelde, beschreef ik de gevoelens van de persoon die tegenover mij zat. Ik kon dingen vertellen die ik nooit had kunnen weten. Ik ben ongeveer een week lang in een roes geweest, omdat ik niet kon bevatten wat er die avond was gebeurd. Ik kan dus wèl echt iets. Want dat was altijd nog steeds mijn struikelblok; geloven in mezelf! Ik had altijd de bevestiging nodig van een ander om te horen dat ik iets kon.
"Nu was het tijd om het laatste stukje aan te pakken: Geloven in mezelf en in wat ik kan"
Eenmaal terug in Nederland ben ik heel veel gaan oefenen op mijn vrienden en familie.Mensen begonnen te praten over hun ervaring met mij en zo gaf ik ook readings voor onbekende mensen. Voor mij was dit oefenmateriaal. Want echt oprecht geloven dat ik iets kon, was voor mij nog lastig om te accepteren. Ik wilde er ook geen geld voor hebben, omdat ik vooraf altijd bang was dat ik er misschien wel naast zou zitten.
Eigenlijk was ik hier nog niet helemaal klaar voor. Ik zat behoorlijk in de knoop met mezelf. Ik had wat trauma’s op te lossen en moest op zoek gaan naar mezelf. En door alleen andere mensen te helpen met readings, vergat ik mezelf. En toen, na tien jaar lang aan mezelf gewerkt te hebben, was ik eindelijk waar ik wilde staan in het leven. Ik voelde me sterk, puur, helder en oké met mezelf. Nu was het tijd om het laatste stukje aan te pakken: Geloven in mezelf en in wat ik kan.
Sommige mensen noemen dit een gave. En ook ik zelf heb dit woord gebruikt om uit te leggen wat ik kan. Ondertussen ben ik allergisch geworden voor dit woord. Na alle jaren van persoonlijke ontwikkeling heb ik geleerd dat dit mijn intuïtie is waar ik goed mee in verbinding ben. En door dit te ontwikkelen heb ik geleerd hoe ik dat kan verstaan en vertalen. Ik ben er ook van overtuigd dat iedereen dit kan, niet allemaal op dezelfde manier maar op je eigen. En in mijn verhaal zal ik het woord gave dus ook vertalen naar intuïtie.
"Reiki is voor mij perfect om mijn intuïtie mee te combineren"
Wij als gezin kregen de mogelijkheid om voor drie jaar naar Curaçao te verhuizen. Na mijn ervaring met Aruba, was de keuze snel gemaakt. Op Curaçao gaf ik mezelf de ruimte en de tijd om uit te zoeken wat ik nu ècht kon, en wilde, met mijn intuïtie. Ik heb daar veel bijzondere mensen leren kennen en ben in aanraking gekomen met Reiki. Reiki is voor mij perfect om mijn intuïtie mee te combineren. Daardoor werd voor mij een stuk duidelijker wat ik allemaal kan, kreeg ik meer controle over wat ik zie en voel tijdens een behandeling, en kon ik dit met veel meer zekerheid verwoorden. En toen kwam de tijd om te gaan staan voor wat ik doe.
"Het pad wat ik heb bewandeld om te komen waar ik nu ben heeft mij geleerd dat puur zijn het belangrijkste is"
Eenmaal terug in Nederland heb ik een kleine slaapkamer omgebouwd tot een mini reiki-praktijk waar net een behandeltafel en twee stoelen in pasten. Een jaar later zijn we verhuisd naar een prachtige woning met een eigen praktijk aan huis. Omdat ik altijd nog een vaste baan naast mijn praktijk had, heb ik nooit de druk ervaren om ervan te moeten leven. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik op mijn eigen tempo heb kunnen groeien in wat ik doe. Via het werk van mijn man hebben we voor de tweede keer de kans gekregen om een aantal jaar op Curaçao te wonen. Ondanks mijn mega leuke baan en praktijk was de keuze weer snel gemaakt. Genieten van het leven staat boven alles.
Sinds december 2022 wonen wij weer op Curaçao en ook hier heb ik een prachtige praktijk aan huis.
Opnieuw beginnen is spannend maar geeft mij ook de ruimte om weer met een schone lei te beginnen en nieuwe dingen uit te proberen.
Ik durf nu eindelijk te zeggen dat ik trots ben op mezelf.
Het pad wat ik heb bewandeld om te komen waar ik nu ben heeft mij geleerd dat puur zijn het belangrijkste is. Om zo dicht mogelijk bij jezelf blijven, open en eerlijk te zijn. Om te houden van jezelf en het mooiste uit je leven te halen. Mijn focus ligt niet alleen op Reiki, het is een handvat voor mij om te doen wat ik doe. Intuïtie is hierin de key en reiki is een prachtige aanvulling hierop.
Blijven leren van jezelf, groeien en genieten.
